W zależności od poziomu napięcia znamionowego możemy wyróżnić w Polsce kilka typów sieci zasilających:

•     Sieci wysokich napięć (WN) 60 kV i 110 kV
•     Sieci średnich napięć (SN) od 3 do 40 kV
•     Sieci niskich napięć (nN) 0,4 do 1 kV.

W większości przypadków małe przedsiębiorstwa zakupują energię elektryczną na poziomie napięcia nN, średnie przedsiębiorstw na poziomie SN, natomiast największe, szczególnie przemysłu ciężkiego, na poziomie WN.

Co wspólnego ma koszt energii z poziomem napięcia na jakim kupujemy energię elektryczną? Otóż należy mieć świadomość, że oprócz zakupu energii elektrycznej każdorazowo przedsiębiorstwa podpisują również umowę na dostawę energii elektrycznej (tzw. Umowę Dystrybucyjną). Dopiero suma kosztów zakupu i dystrybucji energii jest kosztem energii elektrycznej. I o ile koszt zakupu energii jest stały i nie zależy od poziomu napięcia a jedynie od wynegocjowanych warunków, tak koszty dystrybucji energii są inne dla każdego poziomu napięcia i najwyższe dla napięć najniższych (przykład w tabeli poniżej). Z zależności tej wynika, że opłacalne jest zasilanie przedsiębiorstwa na jak najwyższym możliwym technicznie poziomie napięcia. Oczywiście przedsiębiorstwo musi przy tym zużywać odpowiednio duże ilości energii, aby opłacalne było utrzymywanie infrastruktury zasilającej SN lub WN we własnym zakresie.

Poniżej w formie tabeli zestawiono opłaty związane z dystrybucją energii elektrycznej dla trzech najpopularniejszych grup taryfowych.

Źródło: Taryfa Tauron Dystrybucja S.A. na rok 2018

Z zestawienia wynika, że największe różnice w cenie odnotować można w przypadku składnika zmiennego stawki sieciowej pobieranej za każdą zużytą jednostkę energii. Opłata ta jest 10 krotnie wyższa dla niskiego napięcia w porównaniu do napięcia wysokiego.

Wiele firm na pewnym poziomie rozwoju działalności stoi przed decyzją o rozwoju sieci zasilającej zakład w energię elektryczną. Najczęściej rozpoczynając działalność zasilanie zakładu odbywa się za pośrednictwem jednego przyłącza niskiego napięcia w taryfie C11 lub C21. Wraz z rozwojem parku maszynowego i zwiększeniem zapotrzebowania na moc zwiększa się liczba przyłączy elektrycznych, jednak w dalszym ciągu zasilanie odbywa się na poziomie niskiego napięcia. Często, mamy do czynienie z sytuacją, w której firmy zasilane na poziomie średniego napięcia chcą przejść na niski poziom napięcia zasilającego, celem uniknięcia kosztów eksploatacji czy remontów przestarzałej infrastruktury SN. Wielokrotnie spółki dystrybucyjne, odpowiedzialne za przesył energii do tego namawiają, oferując przejęcie infrastruktury zasilającej SN i pozbycie się problemów eksploatacyjnych. Kolejną grupą przedsiębiorstw są firmy duże, o zużyciu energii elektrycznej rzędu kilkudziesięciu GWh rocznie, które zasilając się z poziomu średniego napięcia maja potencjał na obniżenie kosztów dystrybucji energii przez przejście na zasilanie z wysokiego napięcia. Niezależnie od skali zużycia energii, podjęcie decyzji o kierunku rozwoju firmy w zakresie zasilania jest działaniem strategicznym z punktu widzenia przyszłości firmy i błąd w tym obszarze może przyczynić się do znaczącego pogorszenia wyników firmy, lub wręcz ograniczyć możliwości rozwoju w perspektywie wielu lat.

W zależności od ilości pobieranej energii przedsiębiorstwa najczęściej stoją przed problemem decyzji czy zasilać się z niskiego/średniego napięcia lub średniego/wysokiego napięcia. Dla przykładu przedstawiono analizę kosztów dla dwóch przedsiębiorstw: średniego, o zużyciu energii rzędu 1000 MWh rocznie i dużego o zużyciu energii na poziomie 33 GWh rocznie.

Firma nr 1, zużycie roczne energii elektrycznej 1000 MWh

Z analizy wynika, że różnica w kosztach dystrybucji energii elektrycznej pomiędzy taryfą C21 (nN) a taryfą B21 (SN), dla zużycia na poziomie 1000 MWh rocznie wynosi blisko 84 tys. zł, co jednoznacznie wskazuje, że z punktu widzenia opłat dystrybucyjnych zmiana zasilania na średnie napięcie jest wskazana i opłacalna. Oczywiście działanie to będzie wymagało poniesienia dodatkowych kosztów wynikających z konieczności zakupu i eksploatacji urządzeń rozdzielczych. W tej sytuacji konieczna jest analiza opłacalności przedsięwzięcia, która uwzględni dodatkowe nakłady zarówno po stronie sprzętu, jak i te związane z czynnikiem ludzkim.

Firma nr 2, zużycie roczne energii elektrycznej 33 GWh

Z analizy wynika, że różnica w kosztach dystrybucji energii elektrycznej pomiędzy taryfą B21 (SN) a taryfą A21 (WN), dla zużycia na poziomie 33 GWh rocznie wynosi ponad 1,4 mln. zł. W przypadku tak dużego zużycia energii należy rozważyć rozbudowę układu zasilającego przedsiębiorstwo i przejście na poziom wysokiego napięcia zasilającego. Podjęcie decyzji inwestycyjnej poparte musi być szczegółową analizą kosztów związanych z przebudową infrastruktury zasilającej oraz kosztów eksploatacyjnych.

Podsumowanie:
Każdorazowo, decyzja o zmianie poziomu zasilania powinna zostać poparta szczegółową analizą kosztów energii, analizą kosztów zmiany poziomu zasilania, oraz analizą możliwości rozbudowy istniejącego układu zasilania. Czynniki jakie należy wziąć pod uwagę to m. in. możliwości przyłączeniowe lokalnego dystrybutora energii, planowane zużycie energii w perspektywie kolejnych lat funkcjonowania przedsiębiorstwa, stan sieci zasilającej, kompetencje kadry technicznej eksploatującej urządzenia energetyczne, oczekiwana pewność zasilania, itp.

Firma Key Energy przeprowadza szczegółowe analizy możliwości zmiany parametrów zasilania przedsiębiorstwa, jak również analizy kosztów energii, w tym zasadności wybranej taryfy dystrybucyjnej, poziomu mocy zamówionej czy wysokości i możliwości obniżenia opłat związanych z energią bierną. Z nami masz pewność, że wybierzesz najbardziej optymalne rozwiązanie. Z Key Energy energia Twojej firmy będzie w dobrych rękach!